Grote Boom project in Emma’s klasje

Grote Boom heeft houtwormpjes, de papa van Emma heeft slokdarmkanker.

Juf Charline van de 3de kleuterklas vond met de boeken “Grote Boom is ziek” en “Toverdruppels” de juiste basis om alle klasgenootjes van Emma te betrekken, maar vooral om Emma zelf de kans te geven om haar emoties te verwerken in een veilige en troostrijke klasomgeving.

Juf Charline slaagde erin om aan de hand van de verhalen en de doe-ideetjes uit de boeken het Grote Boom project vorm te geven op een prachtige en betekenisvolle manier. Het decor heeft nu een vast plekje in de klas en de kinderen nemen deel aan regelmatig terugkerende (rituele) handelingen, die zekerheid geven in onzekere tijden.

Aan het raam hangen toverdruppels gemaakt met de hulp van de klasgenootjes.

Elke dag rijgen ze een steen (playmais) uit de pot van Snuiter op een touw (wat zijn er toch ontzettend veel steentjes, maar gelukkig hebben ze mooie kleurtjes, zodat een kleurrijke ketting ontstaat!). 

De takken van Grote Boom (een bouwwerk met takken van bruine pijperagers) kunnen aangepast worden volgens de situatie en kunnen op die manier uitdrukken hoe het met de zieke gaat.

Er wordt muziek gemaakt op de tranenflesjes, gevuld met de mooiste toverdruppels.

Juf Charline zegt over het project: “Jammer dat we dit moeten doen, maar het is de realiteit. Het doet Emma ook goed dat ze daardoor elke dag bij het onthaal kan vertellen hoe het met papa gaat.”

 Ook papa Cornelis liet weten wat het Grote Boom project voor zijn gezin betekent:

“Hoe leg je je kind uit dat je ziek bent? Hoe leg je uit dat je vree ziek kunt zijn van de chemo en dat de behandeling allerlei neveneffecten heeft? Daarvoor is het project ‘Grote Boom is ziek’ een fantastisch hulpmiddel.

Het project ‘Grote Boom’ bracht veel te weeg voor mijn dochter, vooral omdat de juffrouw op school er een heel project rond geweven heeft. ‘Verdriet is pijn in het hartje en met de traantjes gaat ook de pijn naar buiten’. Met deze vorm van uitleg, krijgt het kind de gelegenheid om zijn/ haar emoties te uiten. En dat gebeurde ook. Blijkbaar kon ze op school naar hartelust vertellen, en kwam ze goed los. Thuis kwam ze weleens vragen of ik me goed voelde en of er tranen van mij in het tranenflesje zaten.

De ziekte van “grote boom” brengt natuurlijk verdriet met zich mee. Snuiter (daar kan Emma zich in herkennen) heeft veel verdriet om de grote zieke boom.

Voor een kind is het niet evident om te snappen dat de dokter papa eerst zieker moet maken, voordat papa beter kan worden. Dat wordt allemaal in het boek uitgelegd.

Op die manier leert mijn dochter om met emoties om te gaan en dat is cruciaal in de moeilijke tijden waarin wij als gezin verkeerden. Als ouders waren wij in ieder geval dolblij dat er zoiets bestond!”

Papa Cornelis houdt ook een blog bij over zijn beleving en zijn strijd tegen kanker: https://cyellowhat.wordpress.com/