Niet lang na het verschijnen van het prentenboek Toverdruppels kreeg ik een klein rond doosje cadeau met daarop een sprookjesachtig elfje. Ik vermoed dat het verkocht wordt om bijvoorbeeld een melktandje in te bewaren, maar hier in huis werd het algauw het doosje van de Tranenfee. 
Op een dag was er één of ander kinderverdriet, waarvoor ik de hulp van de Tranenfee had ingeroepen. Nadat ik het verdriet van het kind op een briefje had gekrabbeld en in het doosje had gestopt, deed ik wat mysterieuze bewegingen achter mijn rug en als het doosje dan weer werd opgedaan, had de Tranenfee het verdriet meegenomen en een snoepje in de plaats gelegd. Ik stond zelf verbaasd over het succes van mijn onhandig gegoochel om achter mijn rug het briefje te laten verdwijnen en een snoepje in het doosje te doen. Kortom, het werd een echte hit, want eens bekend dat het doosje snoep kon opleveren, kon de hocus pocus niet snel genoeg gebeuren. Maar “alleen als je het feetje echt vertelt wat er scheelt, werkt het!”; dat is steeds de absolute voorwaarde.
De truc met het doosje van de Tranenfee kan ook gedaan worden met 2 gelijke luciferdoosjes (dan hoef je alleen het doosje te vervangen en hoef je het niet open te doen achter je rug). Sour Jelly Beans snoepjes van bij Hema zijn onze favoriete eetbare toverdruppels.
Het is natuurlijk ook geen must dat het op een briefje wordt geschreven, het verdriet kan ook in het doosje verteld worden, maar het is wel van belang om het kind zelf zijn of haar verdriet te laten verwoorden.
Wil je je eigen doosjes maken, kan je deze illustraties gebruiken:
REACTIES