Rebecca van Blijvend Verbonden vertelt over haar ervaring met het gebruik van Per ongeluk in haar rouwbegeleiding: “Ik begeleidde een jongen van 8 jaar. Zijn vader was na een heftig ziekbed overleden. Samen keken we terug naar wat er allemaal was gebeurd. Medisch gezien was vader laat doorgestuurd naar het ziekenhuis. Dat maakte hem heel boos op de dokters. Met het boek ‘Per Ongeluk’ heb ik toen het perspectief van de dokter willen belichten, omdat de boosheid hem niet verder hielp.
Lees meer…
Excuses aanbieden is een kunst. Je moet om te beginnen kunnen toegeven dat je iets fout deed en daar ben je soms zo beschaamd over dat je de ander bijna niet onder ogen durft te komen. Als je het toch graag wil goedmaken, kan een veer met boodschap je helpen om de eerste stap te zetten.
Lees meer…
Op de blog “Trotse moeders”, een site door moeders voor (bijna)moeders, werd het prentenboek “Per ongeluk” besproken. De recensente steekt van wal door aan te geven hoe uitzonderlijk prentenboeken over dergelijke serieuze thema’s zijn:
Lees meer…
